Waar starten we eigenlijk bij de aanpak van kieskeurig eetgedrag? Ik doe dit steeds bij het leren begrijpen wat je kind doormaakt zodat het makkelijker wordt om hem te begeleiden hierin.
Want zonder begrip van wat je kind doormaakt, is het moeilijk om hieraan te starten vind ik. Het is zoals het oplossen van een puzzel zonder de afbeelding op de doos te zien. Je hebt alle stukjes voor je liggen, maar zonder het volledige beeld voor ogen, is het lastig om te weten waar elk stukje hoort en hoe alles in elkaar past.
Kieskeurig eetgedrag kan voor jou aanvoelen als een puzzel waarvan de stukjes niet helemaal in elkaar lijken te passen. Zonder een duidelijk begrip van waarom een kind bepaalde voedingsmiddelen afwijst of bepaald gedrag vertoont tijdens de maaltijden, kan het moeilijk zijn om te reageren. Net zoals het lastig is om een puzzel op te lossen zonder te weten hoe het eindresultaat eruit moet zien, is het moeilijk om het eetgedrag van een kind te veranderen zonder het volledige beeld te begrijpen.
Het begrijpen van het grotere plaatje bij kieskeurig eetgedrag kan je helpen om beter te reageren en passend advies voor jouw kind toe te passen. Het kan helpen om de oorzaken van het gedrag beter te begrijpen, zoals angst voor het onbekende, of andere onderliggende factoren. Met een duidelijker beeld van wat er speelt, kan je werken aan het introduceren van nieuwe voedingsmiddelen, het creëren van een positieve eetomgeving, en het opbouwen van een gevarieerder eetpatroon.
Betekent dit daarom dat begrip alles oplost?
Neen, maar het is wel een belangrijk onderdeel van je puzzel. En het kan hopelijk geruststelling bieden en een positieve noot voor de start. Dat is wat ik in het algemeen probeer te doen met alles wat ik vertel: jou als ouder in de eerste plaats geruststellen. Je doet niks fout. Ik praat trouwens nooit over “goed” en “slecht”. We praten over kindjes, dan is het zelden een zwart-wit verhaal. Ik wil je ook geen schuldgevoelens aanpraten, dat als je x probeert en het lukt niet, dan ligt het aan jou. Absoluut niet. Ik wil je wel handvaten geven, je begeleiden in deze proefreis, je aanmoedigen aan de zijkant dat je echt goed bezig bent. Er bestaat gewoon geen “one size fits all”. Geen methode die je zomaar kan kopiëren en die magisch werkt voor je kind. Zo’n belofte kan en zal ik niet maken. Als dit wel zou bestaan, ik zou ze je héél graag geven.
Dit gezegd zijnde hoop ik wel oprecht dat je iets hebt aan mijn vertelsels hier op mijn blog, podcast, sociale media, nieuwsbrieven, .. die jou hopelijk handvaten kunnen geven, kapstokjes die je kan gebruiken, herkenbare situaties die je tonen dat je er niet alleen in staat.
Begrijpen van kieskeurigheid
Laten we beginnen met het begrijpen van wat er eigenlijk gaande is als ons kind kieskeurig is. Het kan een heel frustrerende fase zijn, waarbij het belangrijk is om te onthouden dat kieskeurig eten vaak een normaal onderdeel is van de ontwikkeling van een kind. Het kan te maken hebben met een verscheidenheid aan factoren, waaronder angst voor het onbekende, sensorische gevoeligheden, de ‘ik ben twee en ik zeg neen fase’ waarbij je kind ook op andere vlakken kritischer wordt. Hij ontwikkelt zijn eigen persoontje op die leeftijd en leert dat hij naast “ja” ook “neen” kan zeggen. Ook een moment waarop hij meer zelf wil proberen te doen (hoera voor zelfstandigheid, maar niet altijd makkelijk als je kindje net zijn eigen jas wil aandoen terwijl je bijna te laat bent voor school).
Door te graven naar de dieperliggende redenen achter het gedrag, kunnen we het verbindend en mild benaderen. Ons kind helpen in die proefreis naar nieuwe voedingsmiddelen.
Het begrijpen van kieskeurig eetgedrag gaat hand in hand met het erkennen van de individualiteit van elk kind. Wat voor het ene kind werkt, werkt mogelijk niet voor het andere. Elk kind ontwikkelt op een ander tempo, dus ik vind het ook belangrijk om het tempo van je eigen kind te volgen. Staat hij langer stil bij een bepaalde stap in het proefproces? Helemaal OK. Gaat hij de volgende keer dat je iets nieuws aanbiedt wat sneller? Dat kan ook. Dit is moeilijk te voorspellen als ik jouw kind niet persoonlijk ken natuurlijk. En dan nog kunnen er externe factoren zijn die een invloed hierop hebben: bepaalde veranderingen zoals nieuwe klas of een verhuis. Maar ook factoren zoals ziek zijn, groeispurt, ...
Hoe kan je je kind voldoende vertrouwen geven in dit proces?
Creëren van een positieve eetomgeving Een positieve eetomgeving betekent dat we maaltijden benaderen met geduld, begrip en zonder druk. Geen onderhandeltechnieken of voorwaarden stellen ‘nog zoveel hapjes en dan mag je van tafel’. Haal de druk eraf om te proeven. In je communicatie kan je dit doen door te vertellen wat er allemaal op tafel staat en letterlijk te zeggen ‘Je mag hiervan proeven. Jij kiest welk stapje je zet: je mag het op je bord leggen, eens aan ruiken, vastnemen, likken, stukje afbijten, ..’. Je kan hier ook een speels element introduceren, vb. als je kind een stukje broccoli neemt: 'druk er eens op, kijk wat er gebeurd’. Het kan messy worden, maar op dit moment maakt dit eigenlijk niet uit. Je kind is aan het ontdekken, vind het misschien wel grappig en staat weer een stapje verder in het proefproces. Door de druk eraf te halen, haal je ook de druk bij jezelf weg. Het doel is in deze maaltijd niet dat de broccoli gegeten wordt, maar dat je kind zich comfortabel voelt met de broccoli.
Wees geduldig en laat het los
Geduldig zijn is het is het sleutelwoord als het gaat om het omgaan met kieskeurige eters. Verandering kost tijd en het is belangrijk om kleine stapjes te nemen in de goede richting. Vermijd het gebruik van straffen of voorwaarden stellen aan tafel. Dit zou kunnen leiden tot meer weerstand in plaats van acceptatie van nieuwe voeding.
Conclusie
Het is begrijpelijk dat kieskeurig eetgedrag een uitdaging kan zijn, maar onthoud dat je niet alleen bent. Met geduld, begrip en een positieve benadering kunnen we stappen proberen te zetten. Het belangrijkste is dat je kind eerst vertrouwen krijgt in nieuwe voeding, zich er goed bij voelt en zo stilletjes aan zijn Proefreis verder kan zetten.
Hey hey, ik ben Naomi
Als Kindervoedingsadviseur en mama van 2 zoontjes (3 en 5 jaar) besef ik hoe belangrijk het is om gevarieerd te eten. Maar met een kieskeurige eter in huis is dit niet makkelijk! Frustraties, een kind dat niet wil eten ('Ik lust dat niet', 'Ik wil dit niet eten'). Zelfs niet willen proeven, terwijl jij denkt 'als hij nu zou proeven, hij zou beseffen dat hij dit wél lust'.
Zo werkt het helaas niet.
Ondertussen is Nathan (5) een ex-kieskeurige eter én is het ons gelukt om dit bij Mathis (3) te voorkomen. Met de juiste tools, ingesteldheid en stappenplan. Ik wou niet afwachten of dit weer een fase was of niet. Nee, we kozen voor een actieve aanpak. Eentje waarbij er stap voor stap meer geproefd en gegeten wordt. En waarbij we allemaal terug plezier beleven aan tafel!
Naast mijn eigen ervaringen volgde ik een aantal opleidingen en cursussen en hou ik mezelf up-to-date door, onder andere, nieuwe publicaties te volgen.
Ik heb in de voorbije jaren reeds meerdere gezinnen succesvol mogen begeleiden naar meer proeven en meer plezier aan tafel. Met een verbindende, milde en positieve aanpak durven hun kinderen te proeven, wordt hun eetpatroon nog constant uitgebreid en kunnen de ouders meer variatie aanbieden aan tafel. Het is vooral ook rustiger en gezelliger aan tafel.
Wil jij graag meer weten? Ontdek hoe ik jouw gezin kan begeleiden naar méér proeven en méér plezier aan tafel via www.bon-a-petit.be/zorgeloosaantafel
Feedback?
Laat je even weten wat je leuk vond aan dit blogartikel? Dit kan onderaan in de 'comments'.
Alvast enorm bedankt!
Liefs,
Naomi